Naam
Joseph Sassen
Jos Sassen (helemaal links) met Herman Wolff en Ies Silbernberg (beiden neven van zijn vader) in Rode Kruis uniform bij het bezoek van prins Hendrik aan Sittard in 1927 (foto door Zef Wilms, bron: Archief De Domijnen).
Geboren
10 december 1905 te Sittard
Gedeporteerd
11 november 1942 opgepakt en naar Westerbork overgebracht; op 16 november 1942 naar Auschwitz gedeporteerd
Vermoord
29 februari 1944 in Midden-Europa (fictieve datum)
Adres
Kruisstraat (nu Pastoor Jacobsstraat) 15 (gesloopt), Sittard
Familie
zoon van wijlen Salomon Sassen en van Wilhelmine Falkenstein; broer van Herman Sassen; echtgenoot van Bertha Benedik; vader van Jaques en Carla Sassen
Achtergrond
Vader Salomon Sassen, geboren 1878, was een van de vier zonen van het echtpaar Sassen-Silbernberg. Hij was veekoopman en slager, en trouwde in 1904 met Minna Falkenstein uit Gangelt. Ze vestigden zich op de Rijksweg in Sittard, waar twee zonen werden geboren: Joseph en Herman.
De jongens draaiden mee in de zaak van hun vader, en Jos werd daarnaast ook vrijwilliger bij de Rode Kruis afdeling. In oktober 1929 trouwde Jos met Bertha Benedik uit Beek, dochter van een veekoopman. Hij ging met haar in Beek wonen op Hoolstraat 4. Het echtpaar kreeg twee kinderen: in 1931 Jaques en in 1933 Carla.
Begin 1936 verhuisden ze naar Sittard. Op Kruisstraat 15, om de hoek bij het ouderlijk huis, had vader Salomon in 1928/1929 al samen met A. Goossens een dubbel woonhuis laten bouwen. Salomon overleed niet veel later, op 8 mei 1936. Broer Herman trouwde in datzelfde jaar en zijn bruid trok bij Herman en zijn moeder in. Op nr. 13 (het deel van Goossens) woonde in de 30-er jaren Minna's zus Julia Zeligman-Falkenstein met haar kinderen Erich en Helena.
In augustus 1942 wist het gezin Sassen-Benedik zich blijkbaar te onttrekken aan de oproep voor 'tewerkstelling in Duitsland'. Echter op 11 november van dat jaar werden ze opgepakt bij de grootschalige razzia in Sittard. In Westerbork werd overwogen om Jos in te zetten in de ziekenbarak, waarschijnlijk vanwege zijn ervaring bij het Rode Kruis. Uiteindelijk werd hij op 16 mei samen met zijn gezin naar Auschwitz gedeporteerd. Bertha en de kinderen werden bij aankomst vergast, en voor Jos begon toen een lijdensweg van dwangarbeid en mishandeling. Waar en hoe hij precies overleed is onbekend.
Zijn moeder, zijn broer en diens gezin en de familie van zijn vrouw werden eveneens gedeporteerd en vermoord. Alleen één broer van zijn vrouw overleefde, en stichtte na de oorlog een nieuw gezin.
Link
Literatuur
Joods Beek, een geschiedenis van drie eeuwen joods leven in een Limburgse plattelandsgemeente
Motief vervolging
joodse afkomst