Naam
Hermine Zondervan
Hermien Zondervan met vriendin Roosje
Silbernberg, eind jaren '30 (bron: mevr. Rutten)
Hermien Zondervan achter de kinderwagen en
rechts Roosje Silbernberg, beiden met jodenster, zomer 1942* in de Voorstad (bron: mevr. Rutten)
[ * Het is waarschijnlijk dat de foto werd gemaakt door een kermisfotograaf: van 7-9 juni was er kermis in Sittard en rond 31 augustus vond de Sint-Rosa kermis plaats.]
Geboren
20 januari 1931 te Sittard
Gedeporteerd
9 april 1943 naar Vught, via Westerbork op 8 juni 1943 naar Sobibor
Vermoord
11 juni 1943 te Sobibor
Adres
Brandstraat 9, Sittard
Familie
dochter van Benoit Zondervan en Estella Hertz; kleindochter van Regina Hertz-Isaac; nichtje van onder meer Jozef Zondervan, van Henri en Gertrude Zondervan-Schloss, en van Ivonne Ruth en Herman Benoit Zondervan
Achtergrond
Hermine werd geboren op de Brandstraat in Sittard, waar haar vader een zaak had als electricien en opticien. Benoit had die van zijn vader overgenomen. Hermiens grootouders overleden toen ze nog klein was, in 1932 en 1934. Nadien woonde Max Capell uit Düren, een neef van vader, een tijd bij hen in. Hermien had wel nog een oma van moeders kant, die woonde op de Stationsdwarsstraat.
Hermien was enigs kind, maar had een even oud nichtje Ivonne, en een neefje Herman die een paar jaar jonger was; die woonden op de Bergstraat. Van moeders kant had ze een oudere nicht in Sittard wonen en enkele anderen in Zuid-Holland. Ze trok veel op met Roosje Silbernberg van de Engelenkampstraat, die even oud was als Hermien.
In 1941 nam het gezin een alleenstaande oom van vader in huis, de 84-jarige Jozef Zondervan uit Maastricht. Na de zomer mocht Hermien opeens niet meer naar school gaan, en vanaf toen bezocht ze samen met de andere joodse kinderen een geïmproviseerd schooltje naast de synagoge in de Plakstraat.
In augustus 1942 werd oom Henri met zijn gezin gedeporteerd, en in november van dat jaar oom Jos Hertz, de broer van moeder. Vriendin Roosje en haar familie doken toen onder. Het joodse klasje was toen een stuk leger geworden, maar de sfeer werd steeds benauwder.
Hermien, haar ouders en oudoom Jozef Zondervan waren begin april 1943 aan de beurt, toen de laatste grote deportatie uit Limburg plaatsvond. Ook oma Hertz werd toen weggevoerd. Via Vught en Westerbork werden eerst oudoom Jozef, toen oma Hertz, en tenslotte Estella en Hermien naar Sobibor gebracht om bij aankomst vermoord te worden. Hermien was 12 jaar.
Vader Benoit was in Vught achtergebleven, omdat hij vanwege zijn technische vaardigheden goed bruikbaar was bij het zogenaamde Philips Kommando, waar hij dwangarbeid moest verrichten. In maart 1944 werd ook hij alsnog naar het oosten gedeporteerd, waar hij uiteindelijk bezweek in april 1945.
Roosje Silbernberg overleefde de oorlog.
Link
Literatuur
-
Motief vervolging
joodse afkomst