Herman Wolff
Naam | Herman Wolff | ![]() Herman Wolff (fotocollectie Jos. Wilms, Archief De Domijnen).
|
Geboren | 13 november 1896 te Den Helder | |
Gedeporteerd | 9 april 1943 naar Vught, via Westerbork op 15 november 1943 naar Auschwitz | |
Vermoord | 31 januari 1944 te Auschwitz (fictieve datum) | |
Adres | Landweringstraat 15, Sittard | |
Familie | zoon van wijlen Isaac Wolff en Sophia Silbernberg; echtgenoot van Rozette Koopman; vader van Isaac en Benjamin Wolff | |
Achtergrond | Herman Wolff was het enige kind van de winkelier Isaac Wolff uit Boxmeer en Sophia Silbernberg uit Sittard. Hij groeide op in Ophoven op Dorpsstraat 28 en werd kleermaker. In 1926 vertrok hij met zijn ouders naar Amsterdam, waar hij in augustus 1927 trouwde met Rozette. Ze vestigden zich vervolgens in Sittard op Landweringstraat 4 (later omgenummerd naar 15), en kregen twee zoontjes, Ies en Bennie. Herman werd bedrijfsleider en eigenaar van de lokale tricotagefabriek 'Weta' (Weverij En Tricotage Atelier), gevestigd op Landweringstraat 17b, naast hun huis. Dit bedrijf had hij in januari 1935 opgericht samen met vennoot Joseph Saile uit Rottenburg (Württemberg). Saile was wever van beroep en woonde van 1933 tot zijn huwelijk in 1940 op Kruisstraat 13 als kostganger bij de weduwe Zeligman. In november 1941 moest Herman uittreden en werd Weta door de bezetters onder een 'arische' bewindvoerder gesteld. Saile moest begin 1942 in dienst gaan bij de Wehrmacht. Een jaar later werd bijna de gehele gemeenschap gedeporteerd. Herman en zijn gezin hadden uitstel gekregen omdat hij voorzitter was van de Joodse Raad in Sittard, maar in april 1943 moesten ook zij op transport naar Vught. Rozette en de kinderen gingen in juni 1943 met het zogenoemde kindertransport verder naar Westerbork, vanwaar ze eind augustus naar Auschwitz werden gedeporteerd en vermoord. Herman moest op 15 november 1943 eveneens op de trein naar Auschwitz, en stierf op een niet nader bekende datum in Auschwitz of omgeving. Bij het gezin hadden nog zeven personen ingewoond, die buiten de ('half-joodse') dienstmeid eveneens gedeporteerd werden: in februari 1941 was de weduwe Stein-Salomon met haar oudste dochter bij hen komen wonen, in november 1942 het echtpaar Schwarz-Wihl, en in februari 1943 de ouders van Rozette. Geen van hen overleefde. | |
Link | ||
Literatuur | Ontstaan en ontwikkeling van de tricotage-industrie te Sittard, in: Historisch Jaarboek voor het Land van Zwentibold 1987, pag. 87-88 (slechts een alinea over WETA, waarbij de gegevens niet helemaal correct zijn) | |
Motief vervolging | joodse afkomst |